Waldo is inzetbaar als verbinder in gebiedsprocessen, waar water, bodem, landbouw, natuur en landgebruik bij elkaar komen. Gebiedswaarden én menselijkheid staan centraal bij het zoeken naar de verbinding. Als voormalig docent en pedagoog wil hij zich inzetten voor het overdraagbaar maken van leerpunten uit gebiedsprocessen, bijvoorbeeld in lerend evalueren of het opzetten van communities of practice. Als dagvoorzitter of facilitator brengt hij (bestuurlijke) partijen snel bij elkaar, als ervaren bestuurder in het landelijk gebied weet hij waar de schuurpunten zitten en hoe hij daarmee om kan gaan.
Ondersteuning en back-up geven bij de ontwikkeling van mens is de basis van waaruit Waldo werkt. Het vindt zijn oorsprong in zijn opleiding tot verpleegkundige. Aanvankelijk in de psychiatrie, maar nadrukkelijker in zijn werk als docent (psychiatrisch) verpleegkunde en omgangskunde. Het bevestigt zijn visie dat mensen in staat zijn zichzelf en hun omgeving opnieuw te ontdekken, zichzelf te verbazen en van daaruit nieuwe oplossingen ontwikkelen. De drijfveer van Waldo is het verbinden van partijen, het stimuleren van personen en daarbij het eindresultaat scherp voor ogen te houden.
De sportvisserij, een levenslange hobby en een daaruit volgende zelfstudie op het gebied van water, ecologie, stroomgebieden, waterbiotopen en waterbeheer hebben zijn kennis op dit gebied gevormd. Een duurzaam, gezonde en weerbare leefomgeving staat daarbij centraal.